« Terug naar overzicht

Britse regering sluit consultatie voor nieuw sportbeleid af

In de consultatie stond met name het participatievraagstuk centraal: hoe de sportdeelname van de Britse bevolking, in het bijzonder van de jeugd, te verhogen. Maar er werden ook vragen gesteld en antwoorden geïnventariseerd betreffende coaching, financiering, schoolsport, verenigingssport, sportinfrastructuur, Good Governance, breedtesport vs. topsport, fair play, veilig sportklimaat, en de legacy die moet uitgaan van grote sportevenementen. 

Bloed, zweet en tranen

Engeland heeft sinds de eeuwwisseling niet alleen de Olympische Spelen gehuisvest, maar ook twee keer de Gemenebestspelen (in 2002 in Manchester en in 2014 in Glasgow). En in 2017 zal Londen ook nog eens gastheer zijn van het WK atletiek. Toch kachelen de Britse sportparticipatiecijfers achteruit, wat suggereert dat er geen enkel verband is tussen de organisatie van grote evenementen en het niveau van sportparticipatie. Dat lijkt ook de Britse minister van Sport Tracey Crouch te erkennen. In het voorwoord van het consultatiepaper van haar ministerie (A New Strategy for Sport) schreef ze dat de Olympische Spelen van 2012 weliswaar tot een ongekende Britse medailleoogst hebben geleid, maar dat het ‘omzetten van inspiratie in participatie’ niet vanzelfsprekend is en bloed, zweet en tranen blijkt te vergen. 

Nieuwe spelvormen 

Het laatste sportbeleidsplan van de Britse regering, Game Plan, dateert van 2002. Een van de onderdelen was de Active People Survey, dat sindsdien door Sport Engeland, het Engelse NOC*NSF, wordt gebruikt om de sportparticipatie te meten. De eerste meting in 2005 liet zien dat 14.1 miljoen mensen van 16 jaar en ouder minimaal een keer per week gedurende 30 minuten aan sport deden. Ten tijde van London 2012 was dit cijfer gegroeid naar een piek van 15.9 miljoen; sindsdien is het sportparticipatiecijfer alleen maar gedaald, ondanks het feit dat de omvang van de Britse bevolking de afgelopen jaren met meer dan 4 miljoen mensen is gegroeid. 

De laatste meting (Active People Survey March 2015) dateert van maart 2015, en liet zien dat 15.5 miljoen mensen minimaal een keer per week sporten. Dat is 220.000 mensen minder dan in de een na laatste meting, die van oktober 2014. De daling deed zich voor in alle leeftijds- en sociaal-economische groepen. Volgens professor Barrie Houlihan van de Loughborough University Sport Policy and Management Group vertrouwt de regering bij het stimuleren van de sportparticipatie teveel op bonden en verenigingen. "Bonden en clubs zijn niet de enige en ook niet de beste partners om mensen te simuleren meer aan sport te doen. Je hebt alleen iets aan ze als ze willen innoveren en nieuwe spelvormen ontwikkelen. Ook mensen met twee linkervoeten willen voetballen, maar bij een vereniging vallen ze automatisch af.”

"Bonden en clubs zijn niet de enige en ook niet de beste partners om mensen te simuleren meer aan sport te doen. Je hebt alleen iets aan ze als ze willen innoveren en nieuwe spelvormen ontwikkelen" - Barrie Houlihan. 

Schoolsport 

Om de sportparticipatie te verhogen, werden door de vorige (Labour) regering School Sports Partnerships (SSP’s) geïntroduceerd. Jaarlijks werd £162 miljoen geïnvesteerd om sportnetwerken van scholen en gymnastiekleraren te creëren. In 2010 kreeg Engeland een nieuwe coalitieregering van de Conservatieve partij en de Sociaal-Democraten, en die zette twee jaar later, inderdaad in het jaar van de Olympische Spelen, een streep door de SSP’s en meteen ook door de School Sports Survey, dat data verzamelde over de sportparticipatie op scholen. Na heftige kritiek vanuit het heel politieke spectrum, kwam de regering daar datzelfde jaar nog gedeeltelijk terug. Jaarlijks wordt nu £65 miljoen in de schoolsport gestoken.

Fragmentatie

Ook op de sportinvesteringen van de lokale overheden werd door de nieuwe regering danig bezuinigd, waardoor omvang en kwaliteit van de lokale sportaccommodaties achteruit zijn gegaan. Nogmaals professor Barrie Houlihan: "In Engeland zijn er twee systemen die ten goede komen van de gehele bevolking: het schoolsysteem en het lokale bestuur. Als we de 40% van de Britse bevolking die totaal niet aan sport doen, willen bereiken, dan moet er juist met deze twee systemen worden samengewerkt.” Houlihan is positief over het consultatie-initiatief, maar wil wel gezegd hebben dat deze consultatie wel vergezeld dient te gaan van een geloofwaardig investeringsplan. Ook moet de regering volgens hem veel meer doen om alle instanties en organisaties die zich inlaten met sport, tot samenwerking te bewegen. "Meer dan andere sectoren heeft sport te leiden van fragmentatie. It falls between too many stools.”

Ongebonden sporters 

Ook de Association for Physical Education (AFPE) is blij met de consultatie. De AFPE zet daarnaast vraagtekens bij de sportparticipatiecijfers die middels de Active People Survey worden verzameld. Daarin wordt immers geen rekening gehouden met de ongebonden sporters, die bijvoorbeeld in hun eentje of in groepjes op straat en in parken hardlopen of een of meerdere keren per week in een fitnesscentrum zijn te vinden. Volgens de AFPE zijn de Britten sportiever dan de Active People Survey laat zien, en ze wijst daarbij ook op het succes van de campagne This Girl Can, die erop gericht was meer meisjes en vrouwen tot sportbeoefening aan te zetten. Andere sportieve belangengroeperingen die deelnamen aan de consultatie dringen er bij de regering op aan dat er wetgeving moet komen die organisatoren van grote sportevenementen verplicht te investeren in activiteiten die de sportparticipatie daadwerkelijk doen toenemen in plaats van bij voortduring goed bedoelde maar nietszeggende legacydoelen te ventileren. 

Uitgever(s): Arko Sports Media,

Auteur(s)

Klik op de auteur meer artikelen te zoeken van deze auteur.

Frans Oosterwijk
Arko Sports Media

---

Tags van dit artikel

Klik op de tag meer artikelen te zoeken met deze tag.

Verenigd Koninkrijk
sportbeleid
sportbeoefening

---